July, week four

ang haba ng linggong ito...

oo nga, wala ngang pasok nung monday, pero kulang pa din pala ang oras...

o hindi naman talaga kulang - kahit ano naman kasi ang mangyari, wala na tayong magagawa para bawasan o dagdagan pa ang oras...tinapos ko lang kasi ang Heroes nung monday - dahil mahaba din ang linggo ko last week...ewan ko kung bakit ko nagustuhan yun kahit na sobrang new age ang mga pilosopiya at kontexto ng palabas..pero yun na lang ang pahinga ko.

ang galing! nakakatuwa yung power ni Peter Petrelli na nakakaabsorb nya yung powers ng kung sino malapitan nya - una nyang nakuha (na nagamit nya) ay ang paglipad - sumunod na lang yung iba: invisibility, 'future painting', regeneration, etc..sayang nga lang, hindi niya alam gamitin. oh well..mga lima o anim na oras din ata ako nakahilata lang at nanonood nun - matagal ko nang hindi nagawa yun, dahil nga sa aking "vow" na "hindi manonood ng tv" on purpose, o kung masasayang oras ko. ok lang naman siguro yun, dahil inisip ko muna kung may kelangan pa ba akong gawin..nung wala na akong maalala, saka lang ako nanood.

gabi na ako nag-aral para sa recitation sa tuesday..tuesday ako nagprepare para sa FG sa wednesday..mali pala ako. kailangan na pala i-compile ang related literature para subject ko sa Research, at ipass sa thursday..hindi ko pa kasi natatapos basahin yung mga resources ko. tuesday ko natapos basahin - ayun, hindi ko naicompile, at syempre, hindi ko naipasa..pero madami kaming hindi nakapagpasa..malabo naman kasi ang instructions nya (ng prof..) kung ano ang gagawin - bukod pa dun, hindi pa nya (ng prof ulit..) ibinabalik yung mga nauna naming papers (every week may paper kami..) kaya hindi namin alam kung ano ang pagkakasunod sunod..at bukod pa dun, may paper din ako sa isa pang subject (Methods of Physical Conditioning) na may paper din every week..at ang paper na ipapass for this week ay bulk na daw ng final paper (ico-compile daw kasi lahat, then edit, then yun na ang final paper..) namin, kaya yun ang pinagtuunan ko ng pansin..

at bukod pa dun...

sa totoo lang, sa tingin ko, kaya ko sanang gawin yung dalawang paper na yun ng buong wednesday -natapos ko din naman kasi basahin ang mga sources ko para sa dalawang paper na yun nung tuesday pa lang (mahirap maging OC sa pagbabasa ng sources.. (>_<) )..pero ayos! biglang nagbrown out ng 9:45am ng wednesday.. sa kalagitnaan ng pagta-type at pagchachat, biglang tumigil ang mundo (ng elektrisidad)..10:30 na ay wala pa din kuryente..kaya nagdesisyon na lang ako na lumarga na papuntang UP..sa halip na matapos ko yung isang paper sa umaga, yun lang ang ginawa ko magdamag -hanggang alas-3 ng madaling araw - hindi ko na nasimulan yung paper sa Research..

ngayong umaga (friday), as usual, nagquiz kami sa pinakauna kong subject (Adapted PE, 7 to 8:30am) bilang magandang pagbati sa iyong araw..ayos! kakaiba ang quiz nya.."lecture quiz" daw..so nagle-"lecture" sya habang nagqquiz kami - at hindi na namin malaman kung ano ang tanong sa quiz at kung ano ang lecture, at kung ano ba talaga ang tanong..30 items ang "quiz"..badtrip.

nagpagawa ako ng referral letter sa CHK lib, para sa Central Library ng DOH ("DOH Main Library" pa ang tawag ko..)..pumunta ako ng 1pm..alam ko kung pano magpunta galing monumento, pero hindi galing UP (anlabo..)..magkaiba kasi ang pinanggalingan..pero basta, yun..isa na namang araw ng Great Adventures of Billy ang friday na ito..mukha akong ewan sa jeep papuntang Quiapio sa pag-aabang ng "Gen Forbes Street" (sabi ng tatay ko na may sakayan ng jeep papuntang tayuman) pero hindi din ako dun nagpunta, kundi sa Lacson..as usual, ayokong magpahalatang naliligaw ako (nyahaha!) - pero hindi pa naman ako naliligaw..mabuti at saktong napuno yung jeep na nag-aabang, kaya sa next jeep na kami pinasakay - at saktong katabi ko si manong driver sa harap..ayuuuss!

kakaiba ang feeling sa loob ng DOH..siguro din dahil gusto kong isipin na balang araw ay babalik ako dun..(?) pero "gusto" ko lang isipin - hindi ko talaga iniisip..ayoko din magpahalatang first time ko mag-library dun..kaya diretso ako sa desk ng librarian pagpasok at tinanong kung saan ang OPAC..at ayos! nasa kanan ko lang pala..sinabi ko na lang na malabo pandinig ko, kaya hindi ko nakita..salamat sa Diyos sa pagingat nya sa akin..at salamat sa kanya dahil hindi nasayang ang pagpunta ko dun..nahanap ko naman ang ilan sa aking mga kailangan, at mas malinaw na ang nais kong makita para sa Research..hindi na ako nakahabol sa BigF sa esbi..4pm ata nagsasara yung lib, pero maaga ako umalis, mga 3:30 - maaga para makahabol pa sa BigF..pero hindi ko kasi nafigure out agad na madali lang pala bumalik - nakasakay na ako sa LRT1 nang maisip ko..owel...sayang wala akong superpowers tulad ng mga characters sa Heroes..o baka meron naman talaga,.ang problema nga lang,parang yung kay peter na nakakaabsorb lang, at hindi pa ako natatabihan ng meron..pero kahit meron, naging masyadong mahaba na din naman ang linggo ko para magkaroon pa ng lakas para lumipad.

(ang daldal ko na naman sa blog..mas nakakapagod magsalita kaysa magtype..)

transformers

(07/11/07; 7:56pm) nalalasahan ko pa ang brocolli, pepperoni, at white sauce sa aking dila nang dumiretso kami sa Cinema6... (tatlong flavor ng sbarro...(o_O) kadiri din pala kapag napuna mo na tatlong flavors na nagkahalo-halo yun..tatlo dude..tatlo... o well.. ganyan ang buhay..buhay matakaw..nyahaha!)

hindi pa ako muling nakakapasok sa sinehan simula nang - - - di ko na maalala kung ano ang pinakahuling movie na napanood ko. ngunit eto na ako ngayon, may hawak ng tiket, at handa nang pumasok. maaga kami ng mga ilang minuto bago ang simula ng palabas (kung ako lang ang manonood, o kung ako ang masusunod, papasok ako anytime kahit sa kalagitnaan ng sine..eniweys...kasama ko sila barbi at bcel.) ilang trailers muna ang lumipas bago nagsimula ang sine. ang mga unang bahagi ay walang naging epekto sa akin. bago ang lahat ng nakikita ko sa screen...

ngunit - nagbago ang lahat nang lumabas si Optimus Prime... isang kakaibang pakiramdam ang dumaloy sa aking mga laman - ang pakiramdam ng dati. pakiramdam ng - - pag-iwan sa pagkain upang umakyat at manood ng tv...isama pa si kuya...paglakas ng volume at pagtalon-talon dahil sa excitement na mapanood ang cartoons; o, gusto ko lang tumalon na walang dahilan; o napapatalon lang talaga ako...pag-aaliw sa sarili sa gumagalaw na mga makukulay na hugis - barilan, lipad, habulan, transform, habulan, lipad...pakiramdam na walang ibang iniisip kundi - - wala talaga - - wala...pakiramdam ng 'aftershock' matapos manood - iniisip na lahat ng laruan ay kayang magtransform...iniisip na ang pulang laruang truck na hawak ko ay si Optimus Prime..sya kasi ang paborito ko nun - hindi lang sya ang bida, kundi dahil sya ang pinakamalaki sa kanila...gusto ko naman din si StarScream, at saka yung helicopter (anu nga ba pangalan nun???..)...

pero iba si Optimus Prime. at nang nagpakita sya sa screen, tila natigil ang mundo ko - nagbalik sa nakaraan - sampung taon mahigit ang nakalipas - sa nakaraan na gumagalaw na mga makukulay na hugis pa lang sila. nakakamiss din pala ang mga panahong iyon - mga panahon na kasama ko pa si kuya at kalaro manood ng tv. mga panahon na walang ibang kelangan isipin - tumalon lang ng tumalon. panahon na kapag natapos ka tumalon, tatalon ka ulit - at pagagalitan ng yaya dahil maingay daw. panahon na hindi na alintana kung ano ang pagkain, kung sbarro man o hindi - dahil hindi ko naman din uubusin. panahon na pinangarap ko dati magkaron ng sasakyan na nagiging robot - panahon na hindi kelangan na may saysay ang lahat.

balik sa aksyon.

medyo naging nakakapagod ang pelikula - halos tatlong oras na puro habulan at transform-an at barilan na hindi tumatalab..pero may aksyon din sakin, dahil nilabanan ko ang pagod na bumibilis ang paghabol dahil nga nakakapagod ang mga pangyayari...syempre, nanalo ang bida - at nabuhay pa nga si bumble bee (hindi na sya Volkswagen, kundi isang Sports Car na Chevrolet (?) - tsktsk...nasira ang simpleng ligaya..sapat na sana na nagiging robot sya). paglabas sa sinehan, parang lahat ng bakal ay bigla na lang mabubuo sa isang hugis na gumagalaw ng sarili, at aatake. pag-uwi, parang bigla may magtransform na bulok na sarao, may hawak na gulok na pulos kalawang- o magtransform yung bus na green na bago kung saan ako nakasakay...o baka pati yung sidecar...

ewan.

last full show yun...pag-uwi ay may dalawang paper ako na minadali - excited pa din kahit hindi naman dapat 'excitement' ang nararamdaman (pano magiging excited kung tapos na??)...mabuti at hindi nagtransform ang PC, kundi, wala ang maipapasa kinabukasan.

DISCLAIMER: oo, wala ako sa mood mag-blog sa English...

outbursts of a human heart

i want to be a cardiologist...

im obsessed with hearts...im interested about how the human heart functions, how it could improve performance, and whatever-things about the human heart...i am also dreaming of pumping a human heart with my own hands..then, my dad gave me a novel he read when he was still a college student (that was a loooong time ago..haha) and found out that being a cardiologist is a little different from from being a cardiac surgeon..well, i can be both..

anyway, let tomorrow (or the next two to five years) worry about itself...what i have to worry about right now is my thesis..it might be something about cardiovascular function and exercise - - - and doctors...i 'discussed' it with my dad these past few days, and through his help, perculated my thoughts..he also suggested visiting DOH (Department of Health), NEC (National Epidemiology Center), and PHC (Philippine Heart Center). The thought of going to a hospital, particularly to a hospital with whatever-things about the human heart, and to medical institutions made me feel a little chill of excitement..but now, i have "what-if??"s in my head..what if it isn't God's will? what if i have to go to somewhere else? what if i have to practice or explore other things first? what if this..and what if that.. (or, what if im destined to be a bum..??? haha)

being a Christian might be confusing (well, for me at least..). im excited - and at the same time,i am anxious. i like the thrill of not knowing where to go and what to do next, and most especially, i love to trust in Him about my decisions and His will for me, and find out how i would praise Him for His greatness and awesome work - but i still have the desire and urge to know and nag and be anxious about what's next....i still have a lot to learn...not just about how human hearts work and everything-physiology-and-anatomy, but about how my own human heart would act and respond to His will..

may His will be done indeed in my life. Lord, make me count the cost of obedience, and give me strength to endure and persevere for You. The days You have been faithful to me is innumerable. make me learn to trust You more and more.

all for Your glory.